Η ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ

Πολλοί τους πρώην κομμουνιστές τους κατακρίνουν αυστηρά. Στη γενικότητα τους θεωρούν κακούς.

Ίσως έτσι να επιθυμούν να εκδικηθούν το πρώην δικτατορικό σύστημα. Το οποίο, δεν πρόκειται να γυρίσει πίσω.

Μια παρένθεση:

(Η πράξη των διαφόρων προσώπων, που γινόταν με τη θέλησή τους μέλη στο μοναδικό κόμμα, δεν ήταν κατακριτέα.

Έτσι λειτουργούσε το πρώην σύστημα.

Κατακριτέα δεν είναι ούτε η σημερινή πράξη οποιουδήποτε προσώπου που στηρίζει ένα από τα πολλά κόμματα).

Ένας καλός άνθρωπος ποτέ δεν μπορεί να είναι κακός κομμουνιστής.

Έτυχε, εκείνη την εποχή, να γνωρίσω από κοντά τον ειλικρινή, μετρημένο κομμουνιστή, Ηλία Γκούτζο.

Μαζί, στις κρυφές συζητήσεις για το σύστημα, ξεπερνούσαμε φραγμούς και κανόνες.

Βασικά κάναμε λόγο για τ’ ανεπρόκοπα μέλη της ΚΟΒ του χωριού, που χωρίς να φτιάξουν το σπίτι τους - ορισμένα είχαν λιάσα για εξώπορτα - «πάλευαν» να φτιάξουν την κοινωνία.

Σ’ ελεύθερη πτώση ήταν όλη η επαγγελματική πορεία του Ηλία κι ας ήταν «φλογερός» κομμουνιστής:

Ξεκίνησε αξιωματικός, πέρασε σε μπακάλης και στα τελευταία του κατέληξε αποθηκάριος.

Μ’ αποθήκη το παλιό σχολειό και την εκκλησία του χωριού, στις οποίες αποθηκεύονταν τα σιτηρά του συνεταιρισμού, το μαλλί, ο σπόρος μηδικής, οι καινούργιες κάπες των τσομπάνηδων, τα φυτοφάρμακα…

Δεν μίσησε, τον παπά που ξύρισε το σύστημα, τον κουλιάκο - κατατρεγμένο συγχωριανό, τον «ασθενή» νεαρό, επηρεασμένο από τις ξένες επιδράσεις.

Ήταν δεδομένο το πιστεύω του, η ηθική του, τα ιδανικά του, η ιδεολογία του.   

Τον επισκέφτηκα κάποτε στο σεμνό γραφείο του, όπου κρατούσε σε λογιστικά βιβλία και φατούρες όλη την κατάσταση της αποθήκης.

Πλάι του μόνο 4 - 5 γεμάτα σακιά με καρύδια, με καλά σφιχτοδεμένο λαιμό.

«Τα κρατώ εδώ - μου λέει - για να τα φυλάξω. Αν τα βάλω σ’ άλλο σημείο, όποιο στέλεχος έρχεται για δουλειά, απλώνει το χέρι, παίρνει, σπάει και μασάει καρύδια.

Μα είναι τόσο λίγα για να τα μοιράσουμε για Πρωτοχρονιά στο χωριό. Για να φτιάξει η κάθε οικογένεια το μπακλαβά της…»

Οι συζητήσεις, οι αποφάσεις της οργάνωσης, ήταν εφτασφράγιστο μυστικό. Η διαρροή τιμωρούνταν.

Ο Ηλίας «άνοιγε» πόρτες, πλησίαζε προσεκτικά τ’ άτομα που ήταν στόχος κριτικής κι αντιπαράθεσης στη σύσκεψη των κομμουνιστών και τα συμβούλευε…Για να «πειθαρχήσουν», να «διορθωθούν», ν’ «αλλάξουν» συμπεριφορά…

Για να μην τα βρει κάτι κακό…

Ήταν δημοφιλής ο Ηλίας Γκούτζος. Παρόλο που σαν κομμουνιστής έδρασε σε δικτατορικό καθεστώς, το 2001 όταν απεβίωσε, στη δημοκρατία κηδεύτηκε από τεράστιο πλήθος κόσμου.

Ήταν αγαπητός…

 

Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

16/12/2014