ΤΙΘΕΤΑΙ ΘΕΜΑ ΙΔΡΥΣΗΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ

Ξέρουμε πολύ καλά τι μας ενοχλεί. Τι μας αποδυναμώνει διαρκώς σαν Έλληνες Βορειοηπειρώτες.

Το σαράκι της γκρίνιας μεταξύ μας. Που προκαλεί τη διχόνοια, που φέρνει τη διάσπαση.

Αν θέλουμε να λυτρωθούμε, ν’ ανταπεξέλθουμε στα ζητήματα, που προφανώς έχουν λύση, γινόμαστε ένα.

Μια γροθιά.

Όλοι μαζί.

Δίνουμε αδελφικά το χέρι ο ένας του άλλου, τα σφίγγουμε δυνατά και προχωράμε.

Πρωτίστως, όλοι μαζί, ένα κοινό ζητούμενο έχουμε επί τάπητος, που μας βασανίζει. 

Έναν αδίστακτο, απάνθρωπο, άθλιο νόμο έχουμε απέναντι. Που πρέπει ν’ αντιμετωπίσουμε από κοινού.  

Αυτόν που  τον συνέταξαν τ’ αδέλφια μας. Οι αδίστακτοι Ελλαδίτες Βουλευτές.

Που τον καταδικάζουν - εκ των υστέρων - σαν άδικο, παράνομο, παράλογο, αλλά τον διατηρούν ακόμα σε ισχύ.

Οδηγώντας, έτσι, σταδιακά, την τρίτη ηλικία μας, σε πρόωρο θάνατο.

Τα σπίτια μας - σε άδειασμα, τα χωριά μας - σε μαρασμό, τον τόπο μας - σε παραπέρα εγκατάλειψη…

Συμβαίνει αυτό, διότι ακόμα δεν βρήκαν τον κατάλληλο συνομιλητή, για να τους πείσει με νομικά και λογικά επιχειρήματα τι μέρος του λόγου είναι ο Έλληνας Βορειοηπειρώτης στην Ελλάδα την Πατρίδα του, σε σύγκριση με τον Ελλαδίτη…

Μια βάρβαρη πολιτική, ένας παράλογος νόμος, δεν αντιμετωπίζεται με ανθρώπινη, ηθική συμπεριφορά.

Δεν αλλάζει, μ’ επιστολές και συναντήσεις, μα μόνο με πυγμή, με αντίσταση.  

Με μαζικές κινητοποιήσεις, που δεν είναι εις θέση να ηγηθούν οι δεκάδες φορείς μαϊμού, της πλάκας, με ηγέτες ψηφισμένους από μια χούφτα κόσμο.

Τίθεται θέμα ανατροπής κατεστημένου. 

Ο κόσμος ζητάει λύσεις, αποτέλεσμα. Δεν τον νοιάζει  η ύπαρξη δεκάδων φορέων και αρχηγείων...   

Απαιτείται, κατά την ταπεινή μου γνώμη, στην κατάντια που βρισκόμαστε, να καταλήξουμε σ’ ένα και μοναδικό φορέα.

Αποδεσμευμένο από ιδεολογίες, κόμματα και αρχηγομανία. Δεμένο στενά με την Βορειοηπειρωτική Κοινωνία.

Από ευρεία συμμετοχή ψηφοφόρων να αναδειχτεί αξιόλογη ηγεσία. Η οποία, να μπορεί στην πορεία, να εμπνεύσει και να ξεσηκώσει τον κόσμο σε αντίσταση.

Αν δεν συμβεί αυτό, τζάμπα ο κόπος και η χρονοτριβή.  Θα οδηγηθούμε ξανά στο πουθενά.

Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

28/11/2014