Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο ΣΟΥΚΟΥΡΑΣ «ΡΙΧΝΕΙ» ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ(;!)

(Δεν πάμε καθόλου καλά !!!)

Το μπέρδεμα της ατομικής προσπάθειας, ενός απλού Βορειοηπειρώτη, για να μπορέσει να βγάλει άκρη στο ζήτημα της επαναφοράς του επιδόματος/σύνταξης του ΟΓΑ, με το επίκαιρο καυτό θέμα της εξαγοράς βουλευτών για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκάλεσε ανεμοστρόβιλο.

Σάλο στην ελληνική κοινωνία.

Μεγάλη θύελλα στο σάπιο πολιτικό της σύστημα…! 

Προσωπικά δεν υπάρχει κανένας λόγος γιατί να πιστέψω το παραμύθι, ότι ο Σούκουρας είναι εμπλεκόμενος στο πολύκροτο πολιτικό σκάνδαλο.

Οι παρακάτω ελεύθερες απόψεις και θέσεις του ότι:

Το ΔΝΤ, η  Ε. Ε. και η Μέρκελ θα βρουν, με κάθε δυνατό τρόπο, τους 180 Έλληνες βουλευτές, για να ψηφίσουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας…, αν θα είχα τα 3 εκατομμύρια ευρώ της δωροδοκίας στο χέρι, θα τα κράταγα, θα το 'σκαγα και θα έλεγα ικανοποιημένος «Μην τον είδες τον Παναγή;»... 

Και άλλα πολλά και διάφορα επιχειρήματα, σε βοηθούν να πιστέψεις το αντίθετο. 

Ότι ο Σούκουρας δεν είναι αναμειγμένος σ' αυτή την σοβαρή πολιτική υπόθεση.

Γελάς με την ψυχή σου όταν εμπλέκουν κι αυτόν στην πολυσυζητημένη υπόθεση «του κουμπαρά».

Δεν είναι καθόλου ανακατεμένος με τα πίτουρα.

Είναι πεντακάθαρος…

Οποιεσδήποτε καταγγελίες εις βάρος του, είναι ανυπόστατες, απαράδεκτες... Απηχούν τη σύγχυση και την ανυπαρξία του πολιτικού πολιτισμένου διαλόγου σε καιρό έντονης κρίσης.

Σε προτρέπουν στην ανωμαλία, σε καιρό βαθιάς πολύπλευρης κρίσης, του σημερινού πολιτικού συστήματος.

(Δεν τον αφήνουν, το δόλιο Βορειοηπειρώτη, ήσυχο στα χάλια του...!)

Όλο το θόρυβο, εγώ τον βλέπω και τον κρίνω θετικό. Επειδή κουβαλάει νερό στο μύλο μας.

(Σαν κοινωνία, είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να τον εκμεταλλευτούμε...!!!)

Διαφημίζει τον αγώνα μας για την επαναφορά του επιδόματος/σύνταξης του ΟΓΑ στην τρίτη ηλικία μας.

Που, δυστυχώς, τα Μ. Μ. Ε., όλο αυτό το διάστημα, δεν τον πρόβαλλαν ούτε με ειδησούλα.

- Μέσα στην ατυχία του, «στο δύσκολο κομμάτι για τον ίδιο και την οικογένειά του, που ταλαιπωρείται - λέει ο Λευτέρης Αναγνώστης για την περιπέτεια του Σούκουρα  - είναι καλό για μας, τους Βορειοηπειρώτες, που έστω κι έτσι «ακούγεται τ' όνομά μας».

Όλο αυτό το διάστημα, χωρίς την επιθυμία τους, τα Μ.Μ.Ε. διατυμπανίζουν διαρκώς τη διατύπωση του συμπατριώτη μας:

«Δεν έχω καμία σχέση με τη ΝΔ. Ως επιτροπή συνταξιούχων Βορείου Ηπείρου μιλήσαμε για τις συντάξεις, στα γραφεία του ΟΓΑ.

Όπως πήγα στα γραφεία του ΟΓΑ, πήγα και στο γραφείο του Νότη Μηταράκη, έχω πάει στον Άδωνι Γεωργιάδη, στον Ντινόπουλο και έχω πάει και στο γραφείο της κ. Ξουλίδου για τα βιβλιάρια υγείας και τις συντάξεις των Βορειοηπειρωτών».

Υπάρχει και το άλλο σκέλος της υπόθεσης, που μας αναστατώνει σαν Βορειοηπειρώτες. Μας αγγίζει το κόκαλο:

Ο προσδιορισμός του Σούκουρα, από άξεστους Ελλαδίτες πολιτικούς και δημοσιογράφους, ως Αλβανός υπήκοος. Ορολογία που δείχνει έμπρακτα ότι ποτέ δεν θα θελήσουν να καταλάβουν τι μέρος του λόγου είμαστε εμείς οι Βορειοηπειρώτες.

Έλληνες ή Αλβανοί!

Κοίτα που φτάνει η απαξίωση! Η απανθρωπιά, η ακραία συμπεριφορά τους…!

Σαν να μην είμαστε σάρκα από τη σάρκα τους. Αίμα από το αίμα του Ελληνικού Έθνους.

Αίσχος και ντροπή! 


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

29/11/2014

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

«ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ, ΡΕ ΠΑΛΙΟ ΨΩΜΙ…!»

(… Έτσι φωνάζουμε ο ένας τον άλλο, όταν βρισκόμαστε με το φίλο μου, τον τυπογράφο). Όταν το ‘83, νέος δημοσιογράφος, επισκέφτηκα το Βουλιαράτι, στο καφενείο μού απεύθυναν το ερώτημα:  - Μήπως δουλεύεις μαζί με τον Κώστα Λάγιο στο τυπογραφείο; (Ορισμένοι, ακόμα και σήμερα, το δημοσιογράφο τον μπερδεύουν με τον τυπογράφο).   Σήκωσα τις πλάτες… - Όχι, δεν τον γνωρίζω - τους απάντησα. Ως τότε, δεν ήξερα καν όλο το προσωπικό του «Λαϊκού Βήματος», όχι και τυπογράφο… Με τους τυπογράφους ήρθα σ’ επαφή αργότερα, όταν το ‘φερε η δουλειά. Να ελέγχω την εφημερίδα της σειράς, από τη στοιχειοθέτηση και μέχρι την εκτύπωση. Συνήθως καθόμουν πάνω από το κεφάλι του Κώστα και κοιτούσα μ’ απορία την κουραστική εργασία του. Πώς έπαιρνε, ένα - ένα τα γράμματα απ’ τα κουτάκια της κάσσας και τ’ αράδιαζε με περίσσια υπομονή και αγάπη στο συνθετήριο. Κι «έγραφε», καλαίσθητα, τους τίτλους των κειμένων… Ήταν αστείος απ’ την κούνια, πειραχτήρι με ανοιχτό μυα...

ΤΟ ΖΟΥΛΑΠΙ

Πρώτα, να ξεδιαλύνουμε την απορία. Να μάθουμε πώς μπήκε ουρά, πίσω από το ονοματεπώνυμο, Κώστας Φράγκος, το «ζουλάπι».   Το ξεκίνησε ο πατέρας του, ο Πέτρος, σαν χαϊδολόγημα. Όταν ο Κώστας ήταν τόσος δα μικρούλης. Έφτασε μετά στην παρέα του , που το χειρίστηκε σαν παρατσούκλι. Αντί να το αισθανθεί σαν προσβολή, του έκατσε ωραία του Κώστα το παρατσούκλι. Όταν άνοιξε λογαριασμό στο facebook, αυτοσυστήθηκε με το περίφημο «ζουλάπι».   Κάποια στιγμή, μετά από χρόνια, ο Κώστας αποφάσισε να εμφανιστεί. Να μην μείνει στην αφάνεια. Δήλωσε το πραγματικό του όνομα. Αλλά, από αδυναμία για το παρατσούκλι, κράτησε και το «ζουλάπι».   Συχνά - πυκνά, στην τάξη, τον μικρό Κώστα, τον αποκαλούσαν Αλβανό. Μου ομολογεί την πρώτη περίπτωση, που τον πρόσβαλαν άσχημα και του έκατσε καρφί: «Μπήκε η δασκάλα στην τάξη και ζήτησε να σηκώσουν το χέρι τα αλλοδαπά παιδιά. Το σήκωσαν κάτι Πολωνάκια, κάτι Αλβανάκια... Εγώ δεν το σήκωσα. Ρίχνει μια ματιά η δασκάλα στον κατάλογο ...