(Χτενίζοντας τα γένια
μου)
Να σας πω πρώτα, γιατί το ενημερωτικό φυλλάδιο μου,
«Αδέσμευτος», το αποκαλώ Εφημερίδα Δέντρου. Όπως λέμε π.χ., Εφημερίδα Τοίχου.
Επειδή το κολλούσα, με ταινία, πάνω σε κορμό δένδρων. Ξεκινώντας
από τα Βρυσερά και καταλήγοντας στη Δερβιτσάνη.
Πάντα διακριτικά σημεία πλατείας, συγκεκριμένο δέντρο, συνήθως πλατάνι, «φιλοξενούσαν» κάθε εβδομάδα τις αδέσμευτες ιδέες μου.
Συνέβηκε το γεγονός αυτό το 2002. Όταν, σχεδόν, όλες οι τοπικές εφημερίδες, μου κήρυξαν «εμπάργκο», συνάμα και πόλεμο.
Δεν δεχόταν με τίποτε να δημοσιεύσουν τα κείμενά μου στις
σελίδες τους. Αφού οι απόψεις μου, οι ιδέες μου, ερχόταν σε ρήξη, σε αντίθεση με οργανωμένα
συμφέροντα.
Προκαλούσαν σύγχυση στους αναγνώστες. Κατακεραύνωναν τ’
αφεντικά τους.
Τίθεται το ερώτημα:
- Μα…, γιατί όλος αυτός ο αυθόρμητος εκνευρισμός ξέσπασε αυτή
τη συγκεκριμένη περίοδο;
Απαντώ ευθέως:
- Επειδή τότε με συντάραξε η ανώμαλη πολιτική αντιπαλότητα, ανάμεσα στις
ψευδοπαρατάξεις, η οποία έφτασε κιόλας στ’ απροχώρητο. Σε αποκορύφωση.
Δεν καταβάλλονταν καμιά προσπάθεια για τη σωτηρία του τόπου.
Γινόταν, όμως, τεράστια δουλειά, αποκλειστικά για τον γρήγορο και παράνομο εμπλουτισμό
ορισμένων ομάδων και προσώπων.
Οι βιζαδόροι, από τη μια μεριά, και οι λαθρέμποροι του
τελωνείου της Κακαβιάς από την άλλη, κονταροχτυπιόνταν αλύπητα…
Για να πάρετε απλά μια γεύση, για το τι έγραφα, εκείνη την ταραγμένη χρονική περίοδο, στην Εφημερίδα
Δένδρου, παραθέτω ορισμένους τίτλους κειμένων:
«Ο ένας το καρφί κι ο άλλος το πέταλο», «Ακέφαλες ομάδες
πρωτοβουλίας», «Για να μην βγάζουμε το μάτι του αδελφού», «Να βγουν και οι δύο
από τη μέση», «Δύο είναι οι λύσεις, διάλεξε και πάρε», «Αφορμή τα δάκρυα του
Λαμποβιτιάδη», «Ο μοναδικός δρόμος σωτηρίας», «Το τραβούν και δεν το κόβουν»,
«Τώρα είναι η σειρά του έργου»…
Μόνο λίγες ώρες παρέμενε το «προκλητικό φυλλάδιο», κολλημένο σε δέντρο. Άδειαζε η πλατεία, έμπαινε στα σπίτια του ο κόσμος, έπεφταν με
λύσσα πάνω του τα τσακάλια, οι βαλτοί και των δύο παρατάξεων και τ' αφαιρούσαν. Το εξαφάνιζαν.
Αφού... τους χαλούσε τη σούπα η αιχμηρή κριτική.
«Διάβαζε» κανονικά κι η Αθήνα την Εφημερίδα Δένδρου. Η οποία δεν έμεινε αδιάφορη. Πάλεψε με τον τρόπο της πώς να βάλει και τ' «Αδέσμευτου» χαλινάρι…
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
25/11/2014
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου