(Μια γρήγορη πινελιά, για τις εξώπορτες…)
Αυτές τις μέρες έκανα μια βόλτα στο χωριό. Μ’ ένα στόχο:
Να
φωτογραφίσω εξώπορτες.
- Οι περισσότερες, περίπου, είναι στον Κάτω Μαχαλά και καλλωπίζουν
υπέροχα τον κεντρικό δρόμο και την πιάτσα - .
Η ωραία εξώπορτα δείχνει την φροντίδα και το μεράκι των
συγχωριανών μου, που ξεχύνεται κι έξω από το σπίτι…
Η καθεμιά, είναι κι ένα ξεχωριστό καλλιτέχνημα.
Με το οποίο ο σπιτονοικοκύρης δείχνει πόσο ευαίσθητος, πόσο
απαιτητικός, είναι ακόμα και για τον καλλωπισμό του εξωτερικού χώρου…
Οι δερβιτσιώτες λένε:
«Βλέποντας τα ωραία έξω, οι περαστικοί θα φανταστούν τα πιο
ωραία που έχεις κάνει μέσα…!».
Οι περισσότερες εξώπορτες είναι λιθοπελεκητές. - Με πέτρα
απ’ τα λατομεία μας -. Τοποθετημένη με αρμό ή χωρίς αρμό.
Γούστο είναι αυτό!
Και σκεπασμένες με πέτρινες πλάκες. Διατηρείται, κατ’ αυτόν
τον τρόπο, με συνέπεια η παράδοση.
- Αφού ο τόπος μας, ως βασικό οικοδομικό υλικό, έχει την
πέτρα -.
Στη γενική εμφάνιση οι νέες εξώπορτες έχουν κοινά στοιχεία
με τις παλιές… Με του Μάσσιου, του Σιάνου, του Διαμάντη, του Καρέλη, του
Θειάκου…, που εκείνη την εποχή είχαν ανθρώπους στο εξωτερικό.
Τα φύλλα, στη γενικότητα, είναι φτιαγμένα από ξύλο. Αραιά
και που και από λαμαρίνα, είτε σιδηροκατασκευή.
Πέτρα και ξύλο: Δεν υπάρχει πιο πετυχημένος συνδυασμός.
Βρίσκονται σε άμιλλα μεταξύ τους οι γείτονες, οι
συγχωριανοί: Ποιος θα φτιάξει την καλύτερη εξώπορτα;!
Με το σουφά και την εξόστρωση με πλάκες.
Ταυτοχρόνως και οι πετράδες - οι λιθοπελεκητές. Συνάμα και
οι μαραγκοί, οι σιδεράδες - οι λαμαρινάδες…
Είναι ωραία αυτή η άμιλλα!
Πραγματικά…!
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
28/09/2014
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου