(Στο νεκροταφείο της Δερβιτσάνης ποδοπατούμε Εθνομάρτυρα για να πάμε ν' ανάψουμε κερί σε δικό μας νεκρό.)
Σε άλλο κείμενο, προ καιρού, ασχολήθηκα ξανά με το ίδιο πρόσωπο, με το ίδιο
ζήτημα.
Με τον Εθνομάρτυρα, Βασίλη Σαχίνη, που κανείς δεν ξέρει ακριβώς πού αναπαύεται η ψυχή του.
Με τον Εθνομάρτυρα, Βασίλη Σαχίνη, που κανείς δεν ξέρει ακριβώς πού αναπαύεται η ψυχή του.
Έγραψα για να ξυπνήσω συνειδήσεις. Μήπως πάρει κάποιος φορέας μας το ζήτημα στα χέρια του και δρομολογήσει λύσεις.
Ως προϊστάμενος δημοσίων σχέσεων στην Επαρχία Κάτω Δρόπολης πίεσα αρκετές φορές ασφυκτικά τον τότε πολιτικά κοντόφθαλμο έπαρχο, Παντελή Τόλη, για να φτιάξει με λεφτά της επαρχίας το μνήμα του Σαχίνη.
Η ανταπόκρισή του ήταν η σιωπή τάφου.
Δεν δραματοποιώ το γεγονός. Δεν μυθοποιώ, ούτε υπερβάλλω. Απλά διατυπώνω μιαν αλήθεια.
Τη λυπηρή πραγματικότητα.
Πατάμε τον Εθνομάρτυρα, - έγραψα τότε - κι ανάβουμε κερί σε άνθρωπό μας. Ορισμένοι πρόκειται, δικαίωμά τους είναι, να τον αποκαλούν το Σαχίνη και σαράφη.
Του πολυδιάστατου ανθρώπου, που αγωνίστηκε σκληρά για τα ελληνικά γράμματα, του Πρόεδρου της ΜΑΒΗ, που θυσίασε ακόμα και τη ζωή του για υψηλά ιδανικά - ενώ του αξίζει προτομή - δεν του φτιάξαμε ακόμα ούτε το μνήμα.
Ο σημερινός Δήμαρχος, Αχιλλέας Ντέτσικας, μαζί με το Δημοτικό Συμβούλιο, θέλω να πιστεύω, ότι θα σεβαστούν την πρόταση του κοινού.
Θα ψάξουν με συγγενικό
πρόσωπο, που γνωρίζει καλά το σημείο ταφής των οστών του Σαχίνη - μετά την
ανακαίνιση του νεκροταφείου της Δερβιτσιάνης (τότε τα οστά του δεν τα πέταξαν στο λάκκο, όπως λένε ορισμένοι, τα διατήρησαν όπως και των άλλων νεκρών) και θα σηκώσουν επιτόπου αξιοπρεπέστατο μνημείο, όχι ένα απλό.
Όπως αρμόζει σ' Εθνομάρτυρα.
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
19/05/2014
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου