Προ καιρού με τον καλό μου φίλο, Παντελή Γκόλε σχεδιάζαμε να κάνουμε Αυγουστιάτικα ένα πικνίκ στο Μοναστήρι της Καλογοραντζής. Στα ονομαζόμενα Ραβένια. Χθες το πραγματοποιήσαμε μ’ επιτυχία. Παρέα με δύο ωραίους Τάκηδες: (Τάσσης ο ένας, Σιάνος ο άλλος). Με αυτοκίνητο που σκαρφαλώνει άνετα στα ύψη, πήραμε δίπλα τα βουνά. Ανάψαμε κερί στον Άη Θανάση, φωτογραφηθήκαμε στη Γούβα του Τσιμόκα, περάσαμε τη σκάλα, ένα σέλωμα και σταθμεύσαμε στα χωράφια των Ραβενιών. Όπου και κατασκηνώσαμε. Το Μοναστήρι, εντελώς απροστάτευτο, συνεχίζει να καταρρέει με ταχύτητα μπροστά σε μάτια ανεύθυνων κληρικών. (Να φτιάχνουν νέους ναούς, αλλά να φροντίζουν και τους παλιούς, είναι η κοινή μας λογική). Το βλέπεις να ‘ναι σ’ άθλια κατάσταση και ανατριχιάζεις… Είναι νύχτα με τ’ άστρα τόσο κοντά, σαν να τα πιάσεις με το χέρι κι ο τσούραλης τραγουδάει αδιάκοπα. Καθόμαστε γύρω από την αναμμένη φωτιά, που ψήνει σιγανά τους γευστικούς μεζέδες…, που συνοδεύουν το ...